Privet volgers uit Nederland, Rusland, Zweden en India
Vandaag de laatste poulewedstrijd tegen Mongolië, wat zou dat worden? Een jaar geleden in Irkoetsk liep deze wedstrijd volledig uit de hand. Dit jaar willen we gewoon winnen zonder poespas. We hebben aan een gelijkspel genoeg om poulewinnaar te worden.
We mochten iets langer slapen ten opzichte van gisteren, de wedstrijd begon om 11:15 uur. Dus na het ontbijt weer met de bus richting de ijsbaan, een rit van 20 minuten. Vandaag spelen we zonder Dopsky, die teveel last heeft van zijn knie. We weten nog niet of hij dit toernooi nog speelt. Ik zeg “je speelt voor je volk en vaderland”, en ons motto is: “pijn is fijn”. Maar Dopsky denkt daar duidelijk anders over. Iedereen heeft pijntjes dus onze fysio heeft zijn handen vol. Na de warming up en volksliederen was het de beurt aan onze captain om de toss te winnen. Dit keer verloor hij de toss en mocht Mongolië de bal uitnemen. Als dit maar geen slechte voorbode is. Nederland had in het begin enkele kansen en miste op een paar haren na het doel. Het spel ging op en neer. De Russische scheidsrechters hielden de wedstrijd kort, wetende wat er vorig jaar is gebeurd. Het gevaar van Mongolië is dat hun keeper ver uitgooit, en als ik zeg ver bedoel ik ook ver, een metertje of 70 zeker. Hiermee kwamen de Mongolen echter niet verder dan een corner, die door hun niet werd omgezet in een goal. Was het Rens Bogelskajev die de bal uit het doel kopte met zijn neus, resulterend in een bloedneus, of had hij die opgelopen in de warming up? Ik denk het tweede, maar om Rens tegemoet te komen, zal ik maar schrijven dat dit onder de wedstrijd gebeurde. Nederland ging de rust in met 0-0. Het had net zo goed andersom kunnen zijn.
In de pauze werd ons verteld om geconcentreerd te blijven spelen en niet te reageren op de Mongolen. Vol motivatie gingen we de tweede helft in, het was echt een wedstrijd van “wie het eerst scoort wint de wedstrijd”. We kregen nog een paar corners. Hoe effectief we de laatste twee dagen de corners schoten, des te minder was het vandaag. Geen van de corners resulteerde in een doelpunt. Mongolië was in de tweede helft ook niet gevaarlijk. De eindstand was na 60 minuten spelen 0-0. Hierdoor werd Nederland groepswinnaar met 7 punten en speelt woensdag om 16:45 uur (in Nederland 07:45 uur) tegen Japan de kwartfinale. Bij winst zal Nederland weer naar de hoogste groep in de B-poule gaan.
Wat ik nog niet verteld had is dat een schoolklas met kinderen van 8 jaar oud, gehuld in oranje T-shirts voor Nederland aan het juichen was. De hele wedstrijd schreeuwden ze Nederland naar een doelpunt, maar jammer genoeg viel die dus niet. Na de wedstrijd wilden de kinderen graag met het Nederlands team op de foto op het ijs, maar dat mocht niet van de organisatie. We moesten even wachten, totdat ons “koffertje” Nadia ons riep om richting de hal te komen achter de spelersbanken. Toen we de deur doorkwamen zaten zeker 20 kinderen in oranje T-shirt klaar om voor ons een ingestudeerd liedje te zingen. Toen iedereen in de hal was werd de muziek aangezet en zongen de Russische schoolkinderen het liedje “Mosa Mosa”. Het was zeer indrukwekkend en het Nederlands team zong uit volle borst mee. Een geweldig applaus en gejuich overspoelde de kinderen toen ze het liedje beëindigd hadden.
We kregen allemaal uit handen van de kinderen een tekening en een matroesjka sleutelhanger. Ook werd er een fotocollage gegeven als teken van vriendschap van de kinderen. Sommigen kregen nog een extra cadeautje van de kinderen. Ondergetekende kreeg van de Russische Nastja een medaille om gehangen. Kom ik in ieder geval met een medaille thuis ;-).
Natuurlijk moesten er ook foto’s gemaakt worden met de kinderen. Dit alles is opgenomen door onze materiaalman Perry Kosmankajev en staat op Facebook. Na de lunch op de ijsbaan hadden we een kleine sightseeingtour in Khabarovsk om vervolgens een winkelcentrum aan te doen om daar wat te winkelen.
De voorbereiding van de wedstrijd tegen Japan is inmiddels begonnen, morgen een heel belangrijke wedstrijd.
Poka poka vanaf verdieping 9 van het Intourist hotel.
Vladipeer