Ni hao,
Donderdagmorgen om 9 uur stond onze opperbobo mistel Flank klaar voor zijn hoogtepunt van het WK, de jaarvergadering van de Internationale Bandy Federatie. Hij ging als uitverkorene van de Nederlandse groep op weg met alle vertegenwoordigers van de andere landen. Ook onze oude bondscoach Michael Bratt was al opgeklommen naar grote hoogte. Coach van Slowakije en bobo van Tsjechië, dat krijgen er maar weinigen voor elkaar. Na een korte vergadering werd hij getrakteerd op een uitgebreide lunch. Ondertussen was het Nederlands team gewoon aan het trainen voor de halve finale van vandaag. Na een rustige training om de spieren weer los te maken, gingen we lunchen, teambespreking en daarna vrij voor een beetje sightseeing in Harbin.
Vrijdagmorgen: 8 uur ontbijten, daarna een tweede teambespreking waarbij de opstelling bekend werd gemaakt. De opstelling had een verrassing, onze bijna met pensioen gaande keeper, Marc Perenboom, stond tot veler verrassing in de basisopstelling. Na de bespreking had iedereen nog tijd om even uit te rusten en ervan overtuigd te raken dat we konden gaan winnen van Estland. De winnaar van de A-poule en een erg sterke tegenstander. Na de lunch gingen we ons klaar maken om naar het stadion te gaan.
Half 5 Harbin tijd begon de wedstrijd. In Nederland, Noorwegen en Zweden en ook in Rusland waar het Noors nationaal team (waar de broer van Alexander Cras in speelt) werd de wedstrijd live gevolgd door familie, collega’s en vrienden. Estland begon sterk aan de wedstrijd en stond binnen 35 minuten op een 4-0 voorsprong. De wedstrijd was eigenlijk verloren, maar toen begon het wonder van Harbin. Na een time-out genomen door de coach van Nederland, Thomas Engström, werd de tactiek zo omgezet dat Estland hier geen goed antwoord op had. Voor de rust kwamen we terug tot een 4-1 achterstand door Alexander Cras. Na de pauze wist hij er in 47e minuut 4-2 van te maken. Estland was volledig van slag. Alexander maakt vervolgens de aansluitingstreffer en Remo, mister Speijers himself, wist de Estse doelman tot een foutje te verleiden: 4-4. Alexander Cras maakte ook de 5-4 voor Nederland. De tegenstander was nu volledig de weg kwijt. We hebben de voorsprong langzaam verder uitgebouwd tot uiteindelijk 8-4 met doelpunten van weer Alexander, Remo en little Steef deed met het laatste doelpunt definitief de deur op slot.
De oudjes hielden het na het laatste fluitsignaal niet meer droog. De mooiste overwinning ooit. Tot morgen dan. Dan moet de allermooiste komen. Verliezen is weer geen optie.
Groetjes uit het Nederlandse Harbin,
Vladipeer