Na een voorspoedige reisdag is iedereen ongeschonden aangekomen in Ödevata Gårdshotell. Ik zelf werd op het station van Växjo opgehaald door Bobo Frank en onze coach Johan. Johan is naast coach van het Nederlands Herenteam ook assistent-coach van Västeras SK. Het team dat afgelopen zaterdag de finale van de Eliteserie in Zweden heeft gewonnen. Johan was duidelijk nog in feeststemming en ook Bobo Frank was uitermate blij mij te zien. Dat weerzien werd gevierd met een luxe dinertje. Daarna mocht ik als kers op de taart mee naar de team information meeting.
De mannen uit Nederland hadden natuurlijk weer het nodige onderweg meegemaakt. Little heeft ondanks dat hij niet te hert reed, een konijn hartstikke dood gereden. Als bewijsstuk heeft hij een stuk konijn aan de bumper laten hangen. Steel dacht dat hij aan de 24 uur van Le Mans meedeed en werd in een recordtijd afgevlagd op de plaats van bestemming. Sverre was zo onder de indruk dat hij al voorzichtig informeert of iemand op de terugweg met hem wil ruilen van auto. Onze kokkies Maxime en Marieke hadden een uitgebreide lunch met soep, broodjes, fruit, cake etc. voorbereid.
Na de lunch op weg naar Aby voor de eerste en enige training. Het team was compleet. Lingling wist de aandacht weer op zich te vestigen door met beschermers en al het ijs op te stappen. Toen hij de beschermers eindelijk van zijn schaatsen had verwijderd, bleek dat niet veel invloed te hebben op zijn glijvermogen. De slijpploeg is de hele avond druk geweest om zijn schaatsen weer in shape te krijgen. Na de training een Mexicaans getint diner en om 21.00 uur een teammeeting. Hierna snel naar bed. Eenmaal in bed appte Bobo Frank dat het noorderlicht te zien was, dus iedereen weer het bed uit om dit lichtevent te aanschouwen.
Na een vroege start en ontbijt om 6 uur in de ochtend op weg naar Aby voor de allereerste wedstrijd van het toernooi. Wij speelden de openingswedstrijd tegen Zwitserland. Iedereen had er zin in. In de vroege ochtend bleek dat onze website was gehackt. We weten nog niet wie de daders zijn, maar hebben wel sterke verdenkingen.
Na het volkslied wat luidkeels werd meegezongen door de spelers en de meegereisde fans, begon de wedstrijd. Voor iedereen zijn die eerste minuten altijd spannend. Gelukkig wist William na 6 minuten de spanning te breken door de 1-0 te maken. Zoals gewoonlijk wist Jordan de bal veilig te stellen, zodat William de rest van zijn leven weet met welke bal hij het eerste doelpunt voor het Nederlands team scoorde. Jordan speelde eindelijk zijn 100e interland en was erg gedreven om er een goede wedstrijd van te maken.
Na 12 minuten werd het 2-0 door Robin, waarna de 3-0 snel daarna werd gemaakt door Doppie, een mooi doelpunt in hoek. De wave werd al ingezet op de tribunes. Met een 2e doelpunt van William uit een penalty werd de rust bereikt met een 4-0 voorsprong. Johan heeft het team in de rust erop gewezen dat ze teveel kansen misten. Dat gebeurde in de 2e helft wederom. Normaal hoop je in je eerste interland een doelpuntje mee te pakken, maar Lingling dacht daar anders over; in zijn eerste interland een 6 minuten straf. De goede bedoelingen van het team om een wedstrijd zonder straffen te bewerkstelligen, werden door hem weer om zeep geholpen. Desondanks wisten we een gemakkelijke overwinning te boeken met 11-0. De doelpunten zijn gescoord door William (3x), Robin, Alex, Hidde en Sverre. Jolan maakte de laatste 5 minuten zijn debuut als keeper en wist op grandioze wijze zijn doel schoon te houden. Man of the Match in de eerste wedstrijd is William Reuser geworden, een zware kristallen kaarsenstandaard was zijn trofee.
De spelers hadden een speciale vlag laten maken als eerbetoon aan Pinno (Thomas Engstrom). Het was immers de eerste officiële interland zonder hem.
William kreeg van het team het groene wisselhoedje voor beste speler en hield een uitmuntende speech over zijn debuut in het leukste bandyteam ter wereld.
Daarna gingen we lunchen bij de Thai in Växjo. Hier wist Stef de show te stelen door het dienblad de trap af te gooien in plaats van netjes op te ruimen. De Kokkies wisten een boete te scoren door te laat te komen. Het excuus was dat ze onderweg waren aangevallen door een wandelende tak. Terwijl een aantal spelers de stad onveilig maakten, gingen Bobo Frank en Joost onze razende reporter Walter van het station ophalen. Die gaat ons de rest van het toernooi volgen en schrijven voor onder meer de Gelderlander, Trouw, De Dordtenaar en zelfs een radioreportage voor de NOS. Het eerste stuk morgenochtend in de Gelderlander.
Vervolgens onze 2e wedstrijd tegen Slowakije. We hadden vooraf een heel zware wedstrijd verwacht omdat de Slowaken in hun eerste wedstrijd de Duitsers wisten te verslaan met 6-4. We begonnen dan ook voorzichtig aan de wedstrijd en hielden de bal goed in de ploeg. Na 6 minuten had Little er genoeg van en brak na een mooie pass door op links en gaf Sverre een niet te missen kans. Dat deed hij dan ook niet en opende de score. Vervolgens wist onze jubilaris Jordan een rebound te scoren bij een corner. Hij is en ging helemaal los. We gingen met 2-0 de rust in.
Na de pauze wist Alex met een assist van Hidde te scoren. Robin werd vervolgens zo boos van een overtreding dat hij alleen van het ene doel naar het andere schaatste, de keeper omspeelde en de 4-0 wist te maken. Het mooiste doelpunt van de wedstrijd. Vervolgens wisten Alex en Joris ook nog een keer te scoren en dachten we met een mooie 6-0 de wedstrijd af te sluiten. Helaas dachten de Slowaken daar anders over. Ze namen speciaal een time out om te bespreken dat ze een keer op doel gingen schieten. Dat gebeurde en ver in blessuretijd werd Twan voor het eerst gepasseerd door een schitterend schot. Robin Cras werd officieel uitgeroepen tot Man of the Match en in de kleedkamer kreeg Alex uit handen van William het groene wisselhoedje als speler van het team namens de spelers zelf. Alex zijn dankwoord was een emotionele achtbaan.