Vandaag staat de eerste wedstrijd op het programma. Demi wilde heel graag in de basis en had daarom het griepvirus meegenomen uit Nederland om zo een aantal medespelers aan te steken. Helaas is hijzelf nu het enige slachtoffer van het virus en moest de nacht in totale isolatie doorbrengen. Emilie heeft hem de hele nacht zielig horen hoesten. Hopelijk gaat het weer snel beter met hem. Iedereen denkt natuurlijk dat moet lukken, maar de Zwitsers hebben inmiddels al een aantal WK’s meegedaan en hebben ook een aantal versterkingen in Noorwegen en Zweden gevonden, dus ze zijn niet meer te onderschatten. De tactische besprekingen van Niklas en de laatste tactische training heeft de groep in ieder geval op scherp gezet. We zijn er dus klaar voor.
Om 6 uur in de ochtend zijn we gestart met een goed ontbijt. Daarna een stevige wandeling van 300 meter naar de Bandy Arena, waar we keurig op tijd om 7 uur waren. Omkleden voor de warming up buiten het ijs, vervolgens de warming up op het ijs. Nog even terug voor een laatste geestelijke voorbereiding op de wedstrijd, waarbij de wedstrijdspanning al op de gezichten van een aantal spelers te zien was. Vooral de rookies en zoals gewoonlijk good old Jordan hadden de meeste spanning.
Daarna het ijs op voor de volksliederen en de wedstrijd kan beginnen. Opmerkelijk was dat Jordan een speciale aanvoerdersband had laten maken voor deze wedstrijd met de beide vlaggen erop en de datum zodat dit een echt collectorsitem wordt. Deze had Jordan ook laten maken voor de tegenstander.
Nederland begon voortvarend aan zijn eerste wedstrijd van het toernooi en al in de 2e minuut scoorde Remo Floris Gerardus Hendrik Speijers de 1-0. Gemakshalve noemen wij hem in het vervolg maar gewoon Remo. Nog geen anderhalve minuut later scoorde onze Zweedse Nederlander William Reuser de 2-0. Wordt dit een battle tussen onze spitsen? Nederland bleef aandringen bij de Zwitsers en het duurde tot de 13e minuut voordat er weer gescoord werd; Mikkel Ebbing Hanssen die de 3-0 maakte en tevens was dit zijn eerste officiële interland doelpunt. Uiteraard kaapte Jordan de bal en overhandigde deze aan de begeleiding om deze later als trofee aan Mikkel te kunnen overhandigen. Een versnelling, en dan bedoel ik ook een echte versnelling met schaatsen, van William liet de Zwitserse defensie letterlijk en figuurlijk stilvallen en na een mooi schot werd de 4-0 genoteerd. Om zeker ervan te zijn dat hij niet ingehaald zou worden door Remo met het aantal gescoorde doelpunten deze wedstrijd scoorde hij zijn 3e doelpunt en daarmee de 5-0, wat ook de ruststand was.
In de 2e helft maakte Remo zijn naam als spits waar en scoorde hij de 6-0. Na een mooie steekpass van Stan Vroon pakte William de draad weer op en liet zien waar hij goed in was en maakte op een fraaie wijze de 7-0. Het wordt een beetje eentonig maar alweer scoorde Remo een doelpunt uit de rebound en kwam daarbij op 3 en bracht Nederland op een 8-0 voorsprong. Niet alleen de twee scorende spitsen, maar ook het hele team werkte naar deze overwinning toe, want zonder assist geen doelpunten toch?
Eindelijk na 40 minuten kreeg onze keeper Jolan zijn eerste bal te verwerken. Gelukkig had hij zich warm gehouden op deze koude ijsbaan, zodat hij zich niet liet verschalken. In de 42e minuut scoorde, ja alweer, William de 9-0 en de dubbele cijfers kwamen in zicht. Het duurde toch nog even maar toen was Mikkel de gelukkige om met een mooie bal de Zwitserse keeper te passeren. In de laatste minuut scoorde William na een mooie pass van debutant Jesse Kroes zijn 6e en tevens laatste doelpunt in deze wedstrijd. Om er een mooi rond getal van te maken wist Mikkel ook nog het net te vinden en bracht daarmee de eindstand op 12-0.
Het was de eerste interland overwinning van onze debuterende coach Niklas Westblad. William Reuser werd uitgeroepen tot “man of the match”. Terug in de kleedkamer nam Robin Cras het woord, hij was bij de laatste wedstrijd van het WK 2 jaar geleden als laatste gekozen door het team als man of the match. De speciale hoed die hierbij hoort heeft hij 2 jaar lang op de schouw in zijn huis bewaard en eindelijk mocht hij kiezen wie na deze wedstrijd de beste speler was. Het was debutant Jasper Prins die deze eer toekwam. Tijdens zijn toespraak aan het team voerde hij een professionele stripact uit (zonder dat hij daar zelf erg in had). Tot de volgende wedstrijd, en dat is dinsdagmorgen 11:00 uur plaatselijke tijd tegen Duitsland, zal Jasper met volle trots door Uppsala lopen.
