Dag 2 van het WK is aangebroken, de wedstrijd tegen Duitsland. Een speciale wedstrijd kan je wel zeggen, de wedstrijd wordt niet gespeeld in de overdekte Wolga arena, maar in een dorp 90 km buiten Ulyanovsk, Dimitrovgrad.
Na het ontbijt hadden we een paar uur vrij tot aan de lunch. Sommige spelers waaronder Remo Speyerovskin, Thomas Jeukov en Twan Hengstinov lieten hun stramme spiertjes los masseren. De oudjes Jordan Abraamovicz, Luc Lomanov, Johan Kuhnenov en ondergetekende gingen een wandeling maken en de rest van het team genoot van hun rust in het hotel. Toen de oudjes langs het bandymuseum kwamen, werd er besloten om deze maar gelijk te bezoeken. Een interessante rondleiding kregen we en tot onze vreugde zagen we ook nog dat er een actiefoto van het Nederlands team in het museum hing. De foto was vorig jaar genomen in Khabarovsk; Rick Groodovsky en Filip Blegeltjov in actie hadden de eer aan deze wand te hangen onder de beste speler van de wereld Sergey Lomanov (geen familie van Luc Lomanov, red). Na de lunch reden we richting de ijsbaan om onze bandyspullen op te halen. De reis werd als gewoonlijk geëscorteerd door de Russische politie. Twee bussen, die van de Duitsers en ons eigen Nederlands team reden in bijna 2 uur naar het stadion van Dimitrovgrad.
Daar werden we opgewacht door een flinke politiemacht en een ontvangstcomité dat bestond uit een paar dames en heren gekleed in Russische klederdracht en een 10-tal bandyspelertjes die een erehaag vormden. Een welkomstlied dat gezongen werd voor de teams en daarna kreeg onze coach Michael Bratkov volgens Russische traditie een “brood met zout” overhandigd. De gehele reis werden we gevolgd door een Russische tv-ploeg, die bij ons vanuit Uylanovsk in de bus zat.
Dimitrovgrad is omringd door een naaldbomenbos dit i.v.m. onderzoek naar plutonium wat hier plaats vindt. We weten eigenlijk niet wat het met die naaldbomen te maken heeft, maar dit kreeg Johan tijdens zijn interview in de bus te horen van de verslaggever. Een tegenvraag was natuurlijk of we na aankomst in het hotel die avond licht zouden geven. Ik kan uit eigen waarneming zeggen dat we niet radioactief zijn. In een volgepakt stadion, 2950 toeschouwers, werden het Nederlandse en Duitse volkslied gespeeld. Nederland won de toss en mocht de kant kiezen. Duitsland kreeg na de baluitname al gelijk een corner mee. Deze werd door de beste speler van Duitsland, nr 7, in het Nederlandse doel geschoten. Nederland stond na 45 seconden al met 1-0 achter. De draad werd weer opgepakt en we kregen een paar leuke kansen. De 2-0 van Duitsland viel halverwege de 1e helft. Nederland speelde zijn spel wat resulteerde in de 2-1. Een schitterend schot vanuit de corner werd gescoord door Twan Hengstinov. De wedstrijd ging op en neer en na een mooie move van Joris Vriezenov werd de bal rakelings naastgeschoten. Nederland ging met een 2-1 achterstand de kleedkamer in.
Het merendeel van de toeschouwers was op Nederlandse hand, veel oranje ballonnen waren uitgedeeld dus de tribune kleurde aardig oranje. De tweede helft mocht Nederland de bal uitnemen. Duitsland scoorde na een paar minuten de 3-1. Na een mooie solo en een dodelijk afstandschot scoorde Twan Hengstinov zijn 2e doelpunt, 3-2. Een breakaway van de nr 7 van de Duitsers werd op schitterende wijze gehouden door onze keeper Thomas Jeukov. Duitsland liep daarna verder uit naar 5-2, toen Twan zijn hattrick volmaakte. Nederland kon de Duitse keeper niet meer verschalken en daarmee was de eindstand 6-3. Vele, vaak jonge toeschouwers wilden met de Nederlandse spelers op de foto. Op de terugweg naar het hotel werd er een tussenstop gemaakt bij McDonalds. Door de late terugkomst omstreeks middernacht was er geen behoefte meer aan een diner, daarom was besloten voor een snelle hap.
Vrijdagmorgen stond de wedstrijd tegen Hongarije op het schema. Altijd een beduchte tegenstander voor Nederland, waar we de laatste paar jaar niet meer van gewonnen hebben. Het gevoel van de wedstrijd tegen Duitsland moesten we meenemen naar de wedstrijd tegen Hongarije. Ondergetekende kreeg te horen dat hij vandaag het doel mocht schoonhouden. Hongarije mocht de bal uitnemen en passte de bal rond. De eerste 5 minuten werd er wat afwachtend gespeeld door beide teams. De Hongaren kwamen op 1-0 voorsprong door een rebound na een schot op de keeper in het doel te schieten. Nederland kreeg wat kleine kansjes. Maar de Hongaren gingen iets effectiever om met hun kansjes, de 2-0 stond inmiddels op het scorebord. Bij een 4-0 voorsprong voor de Hongaren, schoot Twan Hengstinov de 4-1 achter de Hongaarse keeper. Een paar seconden voor het verstrijken van de eerste helft schoot Hongarije nog een bal in de kruising, 5-1 was de ruststand.
In de pauze werden harde woorden gesproken, de wedstrijd was immers nog niet voorbij. Het spel in de 2e helft aan Nederlandse kant was beter, maar het waren de Hongaren die middels een hoge bal, die de keeper verkeerd inschatte, en een tip-in de 6-1 op het scorebord zetten. Nederland scoorde nog wel een keer. Na een mooie pass van Svette Tveitaniov op Johan Kuhnenov tikte Luc Lomanov de tweede goal voor Nederland in, 7-2. Maas Goudwaaryev, die tegen Estland zijn debuut maakte, scoorde bijna zijn eerste doelpunt na een rebound. Een schot van Davidov van Alst werd gered door de keeper, waarna Maas zijn inzet net naast zag gaan. Vlak voor tijd scoorden de Hongaren nog de 8-2 wat ook de eindstand was.
Zaterdagmorgen om 9 uur Nederlandse tijd speelt Nederland de promotie/degradatie wedstrijd (kwartfinale) tegen Mongolië. Als Nederland wint dan speelt men om 18:00 uur Nederlandse tijd de halve finale.
Verslagen daarover morgen in het volgende verslag.
Poka poka uit bandystad Ulyanovsk,
Vladipeer