28 September, de eerste dag van het Nederland-Duitsland-Rusland bandyweekend.
De post bracht in de ochtend de eerste verrassing, een pauselijke zegen voor het WK, ondertekend door papa Franske!
Postzegel en stempel uit Vaticaanstad, dus helemaal echt. Het duurde wel even (het was ook zo vroeg) voordat het kwartje viel. Was Rens niet van de week in Rome geweest? Ja hoor, de schavuit had de kaart gepost met de zegen voor zijn eigen team.
Terug naar de wedstrijden. Zoals verwacht was het Russische Pervouralsk verreweg het sterkste team. Vele jaren bandy ervaring tot op het allerhoogste WK niveau zorgden ervoor dat de Russische mannen beide wedstrijden van vandaag naar zich toe konden trekken. De eerste wedstrijd tegen Nederland mag snel in de boeken verdwijnen: 14-2. Marc Perenboom stond deze wedstrijd in het doel en de eerste drie ballen die hij aan mocht raken waren er drie die achter hem in het doel lagen. Nederland stribbelde de hele wedstrijd flink tegen, dus de Russen moesten er wel voor werken. De doelpunten voor Nederland werden gescoord door Twan Hengst en Lars Lieskamp (assist Jordan Braam).
Wedstrijd nummer twee was Pervouralsk tegen Duitsland, dat haar eerste internationale bandywedstrijd speelde. Deze wedstrijd speelde Pervouralsk duidelijk met de rem erop omdat al snel bleek dat Duitsland verreweg de mindere was. Resultaat: 17-2 voor Pervouralsk.
De derde en laatste wedstrijd van de dag was dé wedstrijd waar iedereen naar had uitgekeken: Nederland – Duitsland. Vooraf waren op de Duitse spelerslijst zeven Russische namen gevonden, dus er was vrees voor een sterk blok van oud-bandyspelers. Gelukkig bleek dat niet zo te zijn. De wedstrijd was duidelijk in Nederlandse handen.
Duitsland kwam nog wel op 0-1 door een ongelukkig eigen doelpunt van Jordan Braam. Ik denk dat het niet zijn eerste eigen doelpunt was, want hij heeft de bal niet gekregen. Gelukkig was het daarna toch veelal Nederland in balbezit met enkele uitvallen van de Duitsers. Na de 0-1 achterstand werd de ruststand bereikt met een 4-1 voorsprong. Wel was het spel in de eerste helft soms wat aan de harde kant. Na de rust, toen de scheidsrechters wat strenger floten, werd het wat rustiger en werd er van Nederlandse kant ook meer bekeken gespeeld. In de eerste minuten van de tweede helft werd vrij snel uitgelopen naar 9-1. In de laatste 15 minuten hielden de ploegen elkaar redelijk in evenwicht en werd er niet meer gescoord.
Scoreverloop:
[table “” not found /]
Het Duitse team bestaat dus niet uit veel oud-bandyspelers, maar bijna zonder uitzondering hebben ze allemaal ijshockey ervaring. Schaatsen kunnen ze dus wel, al kon je zien dat de bandystick soms nog wat onwennig was. Maar, ze zullen snel leren, misschien gaat morgen de volgende wedstrijd tegen Nederland al een stuk beter. Wel duidelijk was dat dit team geen heel slecht figuur zou slaan als ze zich kwalificeren voor de wereldkampioenschappen in januari in Rusland.
