Een jaar hebben we mogen genieten van de “wereldkampioenstatus”. Sinds vrijdag weten we dat Estland, waar we het afgelopen WK in de halve finale met 8-4 van wonnen, de nieuwe wereldkampioen is in de B-poule. Het Nederlands team is klaar voor de A-poule.
Zaterdagmorgen 05:30 uur vertrek van het Triavium richting Schiphol. Normaal zorgde Natasja Kuhnen voor een uitgebreid ontbijt, maar net zoals mijn roommate is ook zij gestopt met deze geweldige service. Dat Johan stopte was jammer, maar dit was erger. De reis had niet slechter kunnen beginnen. Gelukkig verliep de rest van de reis voorspoedig. Alleen Doppie (Sander) en Steel (Stephan) hadden besloten om de nacht in Amsterdam samen door te brengen, zodat ze dan toch nog wat nachtrust zouden hebben. De tortelduifjes waren ook nog als laatste op het vliegveld. Aangekomen op Schiphol hadden we veel bekijks door onze nieuwe outfit. De tassen waren zo ingecheckt en daarna volgde de gebruikelijke security controle. Alleen bij onze Bobo Frank duurde het wat langer, ze hadden wat oude gegevens opgevraagd in het systeem en waren nu ongeveer 80 kg aan ballast kwijt. Of hij even kon verklaren waar die waren gebleven. Maar daar wist hij zich goed uit te praten door aan te geven dat hij al meer dan 2 jaar bij Speijers Sports aan het trainen is. Uiteindelijk mocht hij ook door richting de gate.
Exact om 09:20 uur verlieten we Schiphol airport richting Gothenburg in Zweden. Na een korte vlucht landden we in het winterse Zweden waar we werden opgewacht door onze koffertjes, 2 zeer ervaren mannen, die ons de komende week gaan ondersteunen. In het hotel stond onze coach Thomas Engstrom ons al op te wachten. Ook de andere Noorse en Zweedse Nederlandse spelers waren ondertussen gearriveerd. Deze week slapen we in het Quality hotel, waar we in het verleden met een WK ook al gezeten hadden. Bij de sleutelverdeling bleek dat de communicatie minder optimaal was als gehoopt, want onze fysio Joost en cameraman Nick moesten het voorlopig zonder kamer doen. Na de lunch gingen Thomas en Frank op zoek naar de badges die ons overal toegang moesten verschaffen. Ze werden van het kastje naar de muur gestuurd. Volgens het hotel moesten ze bij de Arena zijn. Nadat ze bij de Arena waren, bleken ze in het hotel te liggen, waarna de badges met de limousine naar de Arena werden gebracht. Thomas en Frank hebben ze weer lopend terug moeten brengen.
Toen was het tijd om richting de ijsbaan te gaan voor de openingswedstrijd tussen Zweden en Rusland. Deze werd gewonnen door Zweden met 6-4. De tribunes zaten redelijk vol. Na deze wedstrijd mochten we eindelijk zelf het ijs op om een uur te trainen. Even wennen aan het ijs en het stadion. Na de training nog wat gegeten en toen richting de kamers gegaan, we hadden een lange dag achter de rug en op zondag de eerste wedstrijd.
Geen wekservice dit keer, maar iedereen was op tijd voor het ontbijt om 08:30 uur. De teambespreking ging relaxed, al hadden 3 spelers (Little, Mees en Remo) de eer om als eerste de “boetepot” te vullen met 50 kronen (ongeveer 5 euro) voor het te laat komen. Ooit een keer ingebracht door Bandypolice Rick “de viking” Bogels, maar nog steeds effectief. Onze Bobo’s Frank Peters en Hans Geenen hadden op zondagmorgen het congres van de internationale federatie. Dat was zo belangrijk dat ze tijdens de vergadering nog tijd hadden om allerlei zaken op de sociale media te liken. Na de lunch gingen we naar de Arena om een deel van de wedstrijd tussen USA en Noorwegen te bekijken. Daarna omkleden, warming up en de wedstrijd kon beginnen. Helaas mochten we de wedstrijd niet streamen, omdat de rechten van iemand anders waren, dit tot ongenoegen van de fans over heel de wereld die deze wedstrijd wilden volgen.
Duitsland begon sterk aan de wedstrijd en wist de score snel te openen. Alexander Cras wist echter snel de gelijkmaker te scoren. Waarna de Duitsers het heft in handen namen en uitliepen naar 4-1. Hierna passeerde Joris Vriezen de hele Duitse verdediging in zijn eentje en scoorde een geweldig doelpunt.
Toen de Duitsers uitliepen naar 8-2 leek het een hele vervelende wedstrijd voor ons te worden, maar in de 2e helft hebben we ons herpakt. Alexander wist nog 3 keer te scoren, Remo wist 2 keer het net te vinden, Doppie, Sverre en Little wisten elk 1 keer te scoren. Omdat de Duitsers ook nog een paar goals wisten te maken, werd het niet zo een historische wedstrijd als vorig jaar tegen Estland, maar met 10-13 verliezen, geeft moed voor de rest van het toernooi. Na een stroeve start hebben we in de 2e helft een geweldige wedstrijd gespeeld met een sterk verjongd team. Op naar de volgende wedstrijd tegen de USA. Deze wordt maandagmorgen om 09:30 uur gespeeld.
Groeten uit Vänersborg van Vladipeer en de rest van het team.