Eindelijk was het weer zover, na bijna een seizoen stil gelegen te hebben, konden de schaatsen weer ondergebonden worden voor de spelers en speelsters die de bandy sport liefhebben. Ook onze Bobo’s van de bandyfederatie konden weer vooruitkijken naar WK’s die in het verschiet liggen. Toen kwam er een opmerkelijk initiatief van Esther de Jong, ijshockeyspeelster in Zweden, dat er interesse was in het bandy van speelsters die in het Nederlands team ijshockeyen. Door deze mededeling zijn onze bobo’s Frank Peters en Hans Geenen gestart met het opzetten van een nationaal damesteam. Dankzij de enthousiaste inzet van Jordan Braam, die bijna alle vrouwen gebeld heeft die kunnen schaatsen en een stick in de hand kunnen houden, is er een eerste selectie gevormd. Met enkele aanvullingen uit het Nationaal dames ijshockeyteam en talenten uit Noorwegen en Zweden hebben we inmiddels een serieuze selectie. De bond heeft inmiddels een team ingeschreven voor de WK in Stockholm in januari 2022.
Om goed voorbereid te zijn was het wel nodig om een trainingskamp te organiseren, mede omdat de eerste wedstrijd op het WK al binnen 3 maanden zal zijn. Omdat er toch al een trainingskamp voor de mannen op de planning stond is besloten dit te combineren. Uiteindelijk waren er ruim 40 personen die naar Västerås in Zweden kwamen voor dit trainingskamp. Door het plotselinge overlijden van onze coach Thomas Engström, die anders alle zaken in Zweden regelt, werd het er niet makkelijker op. We moesten ineens 2 nieuwe coaches hebben, tegenstanders zoeken, boekingen van ijs, hotel, bus controleren. Dat is allemaal uiteindelijk gelukt, dus een dag voor ons vertrek leek alles onder controle. Niets bleek minder waar. Nadat Debby Hengst, oud bandyspeelster en ijshockeyscheidsrechter zich wegens ziekte had afgemeld, besloot KLM maar de hele vlucht te skippen waardoor 27 personen met een andere vlucht mee moesten. Verspreid over 4 vluchten zouden we op vrijdag 22 oktober richting Zweden reizen. Beau Gommers ging voor het eerst zonder haar moeder op stap en had maar besloten om dan ook maar echt alleen een afwijkende vlucht te boeken.
Omdat de andere vluchten snel vol raakten, konden een aantal pas vrijdagavond gaan vliegen en midden in de nacht aankomen in Stockholm. Hierdoor zouden ze de eerste training en een wedstrijd missen. Gelukkig zijn de ouders van Mila de Geus in actie gekomen en zijn naar de KLM-balie in de vertrekhal van Schiphol gegaan om te proberen om de 8 overgebleven die op de vlucht van vrijdagavond stonden op een andere vlucht te zetten. Waar het voor de meesten toch een onmogelijke opgave leek te zijn, kregen zij het toch voor elkaar om deze 8 (inclusief Beau) over te boeken naar een vlucht van vrijdagochtend die via Parijs toch in Stockholm op tijd aankwam. Pep had in al zijn goedheid een bus geregeld van de ijsbaan naar Schiphol en die kon dus weer geannuleerd worden. Om het wat overzichtelijker te maken, 4 zijn er op donderdagavond, 8 vrijdag in alle vroegte via Parijs en de overgebleven 15 vrijdag om 10:40 uur richting Stockholm airport gevlogen.
Omdat Debby afhaakte, vond Twan Hengst dat hij de familie eer hoog moest houden en boekte alsnog een ticket naar Zweden. Samen met Jordan Braam en Daniël (Ling-Ling) Shen werd hij naar Schiphol gebracht, waar “little” Stefan Geenen ook al was. Onderweg kwam Twan erachter dat hij pas een week later zou vliegen. Het goedkope ticket werd toch weer duurder, maar het team kon wel weer rekenen op een keeper.
Mede door de verspreidde vluchten hadden onze nieuwe coaches dus maar een gemengd team van 12 spelers op de eerste training. De spelers die vanuit Noorwegen of Zweden moesten komen waren wel op tijd. De bond greep natuurlijk hard in en kortte de oefenwedstrijd van de mannen in op vrijdagavond zodat de vrouwen ook nog even het ijs op konden en kennis konden maken met Michael Bratt, de nieuwe coach van de vrouwen en een oude bekende van de mannen. Michael was natuurlijk hartstikke blij met zijn rentree in het Nederlands Bandy en de promotie naar het vrouwenteam. Bovendien had hij de rijkdom van 2 assistenten, Jordan Braam en ondergetekende. Naast deze assistenten had Dorien van der Vlerk ook nog wel de nodige adviezen. Hij had dus een vliegende start.
De eerste wedstrijd van de mannen tegen het Zweedse Heros begon moeizaam. Veel jeugdspelers, nieuwe gezichten en de meesten vers uit het vliegtuig zonder enige training. Na ruim een minuut moesten we gelijk een tegentreffer incasseren. Robin Cras, onze nieuwste aanwinst die het Noorse nationale team heeft ingeruild voor het Nederlands team, met een assist van zijn broer Alex, wist ons nog wel na 8 minuten op gelijke hoogte te brengen, maar Heros wist voor rust uit te lopen naar 1-4. Na een lekker kopje thee en goede aanwijzingen van onze nieuwe coach Johan Ganebro wisten we door doelpunten van Robin Cras en Mees van Wijchen terug te komen tot 3-4. Tussendoor had Bou Tveitan nog een strafbal weten te missen, waardoor we helaas niet het verdiende gelijkspel wisten te behalen. Tot overmaat van ramp wist Heros de eindstand ook nog op 3-5 te brengen. Door de goede 2e helft konden we wel terugkijken op een geslaagde eerste wedstrijd. Gelukkig hadden de bobo’s voor voldoende pizza’s gezorgd in het hotel zodat iedereen met een volle buik naar bed kon.
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijtje stonden we de volgende dag alweer om 9.00 uur op de ijsbaan voor de eerste training. De vrouwen hadden het eerste halfuur het veld alleen, zodat de mannen rustig konden uitslapen. Met veel enthousiasme stormden de vrouwen het ijs op en de training van 1,5 uur vloog om. Niemand horen klagen dat ze moe waren of dat de training te lang duurde. Na de uitgebreide lunch in het sportcomplex van Västerås de 2e trainingswedstrijd van de mannen tegen Helenelunds bandyclub. Hoewel de wedstrijd gelijk opging, stonden we met de rust toch met 2-0 achter. De meegereisde toeschouwers zweepten het Zweedse publiek op. De thee en de peptalk van onze coach Johan deden weer wonderen en gelijk na rust wist Robin Cras weer te scoren. Na een 3-1 achterstand wist Sverre na vele gemiste kansen eindelijk het net te vinden. Helaas wist nu Alexander Cras vlak daarna een strafbal te missen in de laatste minuut, waardoor de eindstand 3-2 werd voor Helenelunds, het oude team van Mees. Het team met heel veel jonge spelers boekte een goede vooruitgang.
Na deze wedstrijd hebben we kunnen zien dat het allemaal veel sneller en beter kan. Het team van Johan, Västerås SK had een vriendschappelijke wedstrijd tegen Sandviken, beide teams uit de Eliteserie. Na het diner nog een 2e training op de zaterdagavond. Hierna de bonte avond die door Maike georganiseerd was. De vrouwen zorgden door hun aanwezigheid alleen al voor extra sfeer. Daniël had natuurlijk de lachers op zijn hand met zijn leuke grappen en verhalen. Maar degene die het hardste lachte om zijn eigen moppen was dus Daniël.
Zondagochtend was de eerste wedstrijd voor de vrouwen. Met een droomstart en een doelpunt van Hanne Gezelius, onze Zweedse aanwinst en speelster van Skutskärs bandy, pakten de vrouwen brutaal een voorsprong. Na de gelijkmaker kwam Nederland wederom op voorsprong door een doelpunt van Meinke Gommans. Iedereen had toch een beetje vrees voor de eerste wedstrijd, maar de start was buitengewoon goed. Helaas konden we het niveau de hele wedstrijd niet volhouden, maar het hele team kwam met een grote smile van het veld af, ondanks de ruime nederlaag van 2-7. Zonder uitzondering hadden ze het geweldig gehad en het smaakt zeker naar meer. Een team is geboren.
Na alle ellende van de heenreis, ging de terugreis richting Nederland voorspoedig. Bijna dan, want op Schiphol bleken ineens 8 tassen zoek. Gelukkig zijn ze weer gevonden en via Fedex in Nijmegen aangekomen op dinsdagavond. We kijken terug op een geslaagd weekend, ondanks alle tegenslag.
Het Nederlands mannenteam heeft eind januari zijn volgende trainingskamp in Västerås en een week ervoor mogen de dames strijden op het WK in Stockholm.
Bobo Hans en Vladipeer